اولین ثبت رصدخانه ملی ایران از اعماق آسمان +عکس
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۰۶۷۵۴
رصدخانه ملی ایران تصویری از دو کهکشان برخوردی در صورت فلکی «آندرومدا» در فاصله تقریبی ۳۲۰ میلیون سال نوری منتشر کرد.
به گزارش مشرق، رصدخانه ملی ایران تصویری از دو کهکشان برخوردی در صورت فلکی «آندرومدا» در فاصله تقریبی ۳۲۰ میلیون سال نوری منتشر کرد. این دو کهکشان «NGC۱۶۹» و «IC ۱۵۵۹» نام دارند.
این تصویر، اولین ثبت رصدخانه ملی ایران در نوردهی طولانی و از اعماق آسمان است که با عموم به اشتراک گذاشته شده است.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کهکشانهای برخوردی
دو کهکشان مذکور که به عنوان «کهکشانهای برخوردی» شناخته میشوند، به علت آنکه دربردارنده هسته فعال کهکشانی یا «AGN» هستند، مورد توجه قرار میگیرند. همانطور که از نام آنها پیداست، این دو کهکشان طی میلیونها سال به یکدیگر نزدیک میشوند و در اثر برخورد آنها میتوان تصاویری باشکوه و دیدنی ثبت کرد.
نیروی گرانشی موجود بین این دسته از کهکشانها سبب میشود تا جریانی از گاز، غبار و ماده در میان آنها مشاهده شود. منجمان باور دارند با تحلیل رفتار کهکشانهای برخوردی در اندرکنشی که با یکدیگر دارند، میتوان اطلاعاتی از نحوه تحول کهکشانها در طول زمان بدست آورد.
همین موضوع سبب میشود تا رصدخانه ملی ایران در اولین نوردهی خود از اعماق آسمان به سراغ ثبت تصویر از این دو کهکشان برود. اما این رصدخانه مسیر پرپیچ و خمی را پشت سر گذاشته تا به این مرحله برسد و خود را برای استفادههای علمی آماده کند.
رصدخانه ملی ایران و حواشی آن
رصدخانه ملی ایران در تاریخ هفتم تیرماه ۱۴۰۰ با حضور مجازی رییس جمهور وقت، «حسن روحانی» و به مدیریت دکتر «حبیب خسروشاهی» افتتاح شد و حواشی متعددی در باب افتتاح بدون آینه را از سر گذراند. واضح است که رصدخانه بدون آینه عملا هیچ کارایی ندارد. مصاحبه اختصاصی دیجیاتو با دکتر خسروشاهی را میتوانید در این مقاله بخوانید.
اما به گفته دستاندرکاران این پروژه در تابستان ۱۴۰۱، آینه اصلی به رصدخانه منتقل شد و پس از آن فعالیتهای اولیه این تلسکوپ ۳.۴ متری آغاز شد. با اینحال، هیچ اطلاعی از فرآیند لایهنشانی و انتقال آینه در اختیار رسانهها قرار نگرفته است.
با اینحال میدانیم آینه این تلسکوپ حدود ۹۰ تن وزن دارد و ضخامت آن ۱۸ سانتیمتر است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جزییات آینه و دقت آن به این مقاله رجوع کنید.
هزینهها، زمانبندی و مسیر رصدخانه ملی ایران
این پروژه علمی پرماجرا که به گفته مدیران آن حدود ۲۰۰ میلیارد تومان هزینه داشته است، برفراز قله ۳۶۰۰ متری «گرگش» قرار دارد.
مکانیابی رصدخانه ملی ایران حدودا ۶ سال طول کشید. از سوی دیگر، طراحی گنبد آن و تلسکوپ نیز ۶ سال به طول انجامید. در نهایت ساخت آنها نیز ۳ سال زمان برد.
برای احداث این تلسکوپ باید جادهای ۱۱ کیلومتری در دل کوه ایجاد میشد تا امکان انتقال تجهیزات به وجود میآمد. این جاده نیز به مدت سه سال طول کشید تا احداث شود.
این مجموعه با ۴۰ هزار قطعه مکانیکی، ۷۵ هزار قطعه الکترونیکی و در دوهزار متر فضای تخصصی طراحی شده است و یکی از مهمترین سازه علمی کشور است. حالا با ثبت اولین نوردهی، امیدواریم تا تلسکوپ رصدخانه ملی ایران هرچه زودتر کاربری علمی خود را آغاز کند.
منبع:دیجیاتو
منبع: مشرق
کلیدواژه: بازار خودرو تحولات اوکراین قیمت رصدخانه رصد خانه ملی آسمان تلسکوپ برنامه فضایی فناوری خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت رصدخانه ملی ایران دو کهکشان کهکشان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۰۶۷۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟ (+عکس)
«قبرستان ممنوعه تهران» یکی از قبرستانهای قدیمی و ناشناخته شهر تهران است. در این قبرستان افراد نامی و مشهور بسیاری دفن شدهاند. چهرههای علمی، سیاسی و خارجیهایی که در ایران مشغول فعالیت بودند و در دوران سکونتشان در تهران جان خود را از دست دادهاند. به گزارش همشهری آنلاین، قبرستان ممنوعه تهران، که با نام قبرستان دولاب نیز شناخته میشود، یکگورستان قدیمی مربوط به مسیحیان است. در واقع این قبرستان باغی بزرگ در اتوبان شهید محلاتی، بین خیابانهای شهید رضایی و مستفیذ است که در میان اهالی به نام قبرستان «دولاب» شناخته میشود. این گورستان محل دفن مسیحیان کشورهای فرانسه، ایتالیا، روسیه و لهستان است که در سالهای دور در ایران زندگی میکردند و در این کشور نیز از دنیا رفتهاند. تعدادی از این افراد سرباز و بخشی دیگر افراد غیرنظامی بودهاند که در بین آنها اشخاص مشهور نیز دیده میشود. افرادی که در این قبرستان به خاک سپرده شدهاند، ملیتهای مختلفی دارند. ملیت هر فرد با یک پرچم بر روی قبر مشخص شده است. بر روی سنگ قبرها نیز علائمی چون صلیب یا تصویری از یک بانوی غمگین دیده میشود. افرادی که در این قبرستان آرمیدهاند، سربازان گمنام روسیه و لهستانیهایی هستند که در جنگ جهانی دوم در راه برگشت به وطن جانشان را از دست دادهاند. تعدادی از قبرها نیز مربوط به کنتهای فرانسوی، شاهزادههای گرجی و پزشکان دربار قاجار و پهلوی است. افراد مشهوری مانند «اوانس اوگانیانس» اولین کارگردان سینمای ایران و موسس اولین مدرسه بازیگری در ایران، «شاهین سرکیسیان» موسس تئاتر مدرن در ایران، «کنت دو مونت فرت» اولین رئیس پلیس ایران، «ولادیسلاو هورودکی» معمار اهل لهستان، «ولادیمیر گاردایستکی» معمار ایستگاه راهآهن تهران، «آلفرد ژان بانیست لومر» موسیقیدان نظامی فرانسوی مربوط به دوران ناصرالدینشاه قاجار که نخستین سرود ملی ایران را ساخت، «دکتر کلوکه» پزشک فرانسوی محمدشاه قاجار و «دکتر تولوزان» پزشک مخصوص ناصرالدین شاه که از جمله اقدامات او در ایران میتوان به بهداشت عمومی و تشکیل مجلس حفظالصحه اشاره کرد. اولین قبر متعلق به پزشک مخصوص دربار این محدوده در گذشتههای دور زمین کشاورزی بود که بعدها تبدیل به قبرستان شد. اولین فردی که در این منطقه به خاک سپرده شد، دکتر «کلوکه» پزشک اختصاصی محمدشاه و ناصرالدینشاه قاجار بود. «کلوکه» در سال۱۸۵۵ در این خاک دفن شد. بعدها دکتر تولوزان، یکی از پزشکان فرانسوی دربار قاجار، زمینهای این منطقه را خرید و آن را به گورستان مسیحیان مقیم تهران تبدیل کرد. بخشهای مختلف این گورستان توسط سفارتهای فرانسه، ایتالیا و لهستان خریداری شد و اکنون آنها این محل را مدیریت میکنند. قبرستان دولاب بیش از ۷۵ هزار مترمربع مساحت دارد و دارای ۵ بخش مختلف است. هرکدام از این بخشها ورودی جداگانهای دارند. در میان قبرستان نیز یک خیابان وجود دارد که این ۵ بخش را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم میکند. سه بخش کاتولیک، ارتدوکس و ارامنه گریگوری در قسمت شرقی و دو بخش ارامنه کاتولیک و آشوریهای کلدانی در قسمت غربی قبرستان دولاب قرار دارد. بزرگترین بخش قبرستان دولاب مربوط به ارامنه است که حدود ۴۴ هزار مترمربع را در برمیگیرد. اغلب افرادی که در این بخش مدفون شدهاند، ارامنه ایرانی هستند که در بین آنها افراد نامی و سرشناسی چون شاهین سرکیسیان، آرام گارونه، اسرائیل ساهاکیان، زورا ساگینیان، مارکار قارابگیان، نیکلای لاوری و نیکوکاران درمانگاه خیریه آودیسیان دیده میشوند. قدیمیترین سنگ قبر این بخش مربوط به سال ۱۳۷۵ است. پس از آن تدفین در این قبرستان از طرف شهرداری تهران ممنوع اعلام شد. ترسناکترین بخش قبرستان مسیحیان ارتدوکس در بخش ارتدوکسهای قبرستان دولاب دفن شدهاند که از مشهورترین آنها میتوان به نیکولای مارکف معمار و آنتوان سوروگین عکاس اشاره کرد. این افراد هر دو روسی بودهاند و اصالت گرجی داشتند. در قسمت ورودی این بخش یک آرامگاه دیده میشود که با معماری گرجی و به شکل کلیسا ساخته شده است. این آرامگاه به مینادورا خوشتاریا، همسر آکاکی خوشتاریا تعلق دارد. آکاکی خوشتاریا تاجر گرجی است که امتیاز استخراج نفت شمال ایران را از دربار قاجار دریافت کرده و در این منطقه مشغول فعالیت بود. همچنین قسمت دیگری از قبرستان دولاب، که با عنوان ترسناکترین بخش شناخته میشود، مربوط به ۲۶ مهندس ایتالیایی است. مهندسین معدنی که در سالهای ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۳ در ایران کار میکردند و همینجا جان خود را از دست دادند. قبرهای این افراد در زیرزمین و لای دیوارها قرار دارد و سنگ قبر آنها نیز به صورت ایستاده دوتادور این دیوارهای نصب شده است. در واقع برای ورود به این بخش باید از میان مردگانی ایستاده عبور کنید که کمی ترسناک است. از سوی دیگر حدود ۱۴هزار و ۲۰۰ مترمربع از قبرستان متعلق به کاتولیکهاست. در این بخش قبر افراد مشهوری چون دکتر کلوکه، دکتر جمشید اعلم و ولادیمیر گاردایستکی دیده میشود. اکنون قبرستان ممنوعه توسط سفارتخانههای مربوطه مانند روسیه، لهستان، فرانسه و شورای خلیفهگری ارامنه مدیریت میشود. یک خانواده در این قبرستان زندگی میکنند که نگهبانی از قبرستان را بر عهده دارند کانال عصر ایران در تلگرام